Αναγνώστες

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Όταν "Το μυστήριο του παντοπωλείου" συνάντησε τη ζωγράφο-συγγραφέα και ποιήτρια Μαίρη Γκαζιάνη.

Παρασκευή, 4 Απριλίου 2014


Posted by Το μυστήριο του παντοπωλείου on 10:30 π.μ. 
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου και ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως υπάλληλος τραπέζης. Αρχικά ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, διατελώντας δραστήριο μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) και λαμβάνοντας μέρος σε εκθέσεις και διαγωνισμούς, με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη ζωγραφική, παίρνοντας τα πρώτα της μαθήματα από το ζωγράφο Γιώργο Σεκόφσκι. Μετά από αμέτρητες ώρες υπομονής και επιμονής και με πολλή αγάπη για τη ζωγραφική, το Μάιο του 2010 τα έργα της παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά σε ατομική έκθεση. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, στην Καλαμάτα τον Δεκέμβρη 2011, στην Σκόπελο τον Αύγουστο 2012, στην Νάουσα τον Απρίλιο 2013 και στα Ιωάννινα τον Ιούνιο 2013. Τον Ιούλιο 2013 έλαβε μέρος στην ελληνοτουρκική έκθεση ζωγραφικής που πραγματοποιήθηκε στην Ίμβρο.  Επίσης έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Όλοι οι πίνακές της είναι λάδι σε καμβά και η θεματική τους δεν περιορίζεται σε ενός είδους θέμα.

Εδώ κι δυο χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή. Καταγράφει το στιγμιαίο συναίσθημά της στην ποιητική συλλογή με τίτλο «Σου γράφω...» που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2012 από τις εκδόσεις βιβλιοπωλείο ΑΒΑΚΑΣ. Τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά της με τίτλο ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ από τις εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ. Επίσης γράφει στίχους, είναι η δημιουργός των στίχων του τραγουδιού «Για όλα αυτά που είσαι» σε μουσική Σάκη Τσιλίκη και του «Απόψε» σε μουσική Γιάννη Βαμβακάρη, ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο εδώ και τέσσερα χρόνια.
Υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο διαδικτυακό ραδιόφωνο  http://magicradiolive.listen2myradio.com/  την περίοδο 2012-2013.







1) Γιατί και σε ποια ηλικία αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη ζωγραφική;

Με τη ζωγραφική ασχολούμαι τα τελευταία δέκα χρόνια. Το γιατί είναι ανεξήγητο. Δεν ήμουν το άτομο που ζωγράφιζα από μικρή, ούτε είχα σαν όνειρο να γίνω κάποια μέρα ζωγράφος. Πιστεύω όμως, ότι όλοι έχουμε μέσα μας πράγματα καλά κρυμμένα, τα οποία αργούν να βγουν στην επιφάνεια. Παραμένουν μέσα μας, σιγά-σιγά ωριμάζουν, ώσπου να βρουν την κατάλληλη στιγμή για να ξεσπάσουν. Και είναι αδύνατον να μην ξεσπάσουν. Μοιάζουν με τη λάβα ενός ηφαιστείου που πρέπει να ξεχυθεί, για να επανέλθει η ισορροπία.

2) Τη στιγμή της ολοκλήρωσης ενός έργου ή ακόμα και κατά τη διάρκειά του πως αισθάνεστε;

Τις ημέρες που ζωγραφίζω, τα βράδια πάντα κάθομαι χαλαρωμένη και χαζεύω το αποτέλεσμα της ημέρας. Άλλοτε προσπαθώ να διακρίνω αν κάτι μου ξέφυγε κι άλλοτε απλώς τον απολαμβάνω και σκέφτομαι τη συνέχειά του. Η ικανοποίηση που αισθάνομαι προέρχεται από την ίδια την δημιουργία ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της.

3) Θυμάστε το θέμα του πρώτου σας πίνακα;

Οι πρώτοι «πίνακες» που ζωγράφισα ήταν πέτρες. Πέτρες που μάζευα από τις παραλίες. Η πρώτη πέτρα που ζωγράφισα ήταν, όταν πριν πολλά χρόνια βρισκόμουν στην Ζάκυνθο για διακοπές, με μια φίλη ζωγράφο. Εκείνη μου έδειξε για πρώτη φορά τον τρόπο να ζωγραφίζω και πώς να βλέπω τις εικόνες. Θυμάμαι ότι ήταν μια βάρκα μέσα στη θάλασσα, που με άγχωνε γιατί όσο προσπαθούσα να τη ζωγραφίσω, εκείνη ταξίδευε, άλλαζε θέση και με δυσκόλευε.


4) Μέσα από τα έργα σας περνάτε κάποια μηνύματα ή εκφράζετε συναισθήματα της στιγμής;

Σε κάθε είδους δημιουργία μου αποτυπώνεται το συναίσθημά μου. Έτσι και στη ζωγραφική, ακόμα κι
όταν το θέμα προέρχεται από μια φωτογραφία, μέσα στον πίνακα είμαι εγώ, ανεξάρτητα αν δεν απεικονίζει εμένα. Αυτό είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς αν προσέξει ότι τα έργα μου συνοδεύονται πάντα από στίχους.
Μηνύματα πάντα ή σχεδόν πάντα υπάρχουν στους πίνακες ζωγραφικής από τον πιο απλό μέχρι τον πιο σύνθετο. Και είναι το μήνυμα που ο καθένας εισπράττει με τη πρώτη ματιά., χωρίς να χρειάζονται διευκρινίσεις από τον δημιουργό.

5) Σε τι βαθμό σας επηρεάζει η κριτική των ειδικών και του κοινού;

Η αλήθεια είναι ότι όλοι επηρεαζόμαστε από τις κριτικές είτε θετικές είτε αρνητικές. Δεν ζωγραφίζω όμως για τις κριτικές ούτε για τους κριτικούς. Ζωγραφίζω γιατί είναι ανάγκη δική μου να το κάνω κι αν τα έργα μου έχουν απήχηση και σε άλλους αυτό με ικανοποιεί.

6) Τι δυσκολίες συναντήσατε στον δρόμο σας ακολουθώντας την καριέρα της ζωγράφου;

Η ζωγραφική δεν υπήρξε αυτοσκοπός για μένα, συνεπώς δεν μετρούσα δυσκολίες. Ζωγράφιζα και ζωγραφίζω μέχρι όπου με φτάσει η ζωγραφική μου.

7) Μέσα από το διαδίκτυο υπάρχει η δυνατότητα κάθε καλλιτέχνης να παρουσιάσει τη δουλειά του. Ποια είναι η άποψή σας για αυτόν τον τρόπο έκθεσης;

Θεωρώ ότι το διαδίκτυο είναι ένας πολύ καλός τρόπος διαφήμισης αρκεί να μην «μπουκώνουμε» τον χρήστη του διαδικτύου. Προσφέρεται ταχύς και ανέξοδος τρόπος διαφήμισης προς πολύ κόσμο και σε όλο τον κόσμο, κάτι που θα ήταν αδύνατο να γίνει και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Προσωπικά, με έχει βοηθήσει πολύ.

8) Οι καλλιτέχνες έχουν χαρακτηριστεί «ονειροπόλοι». Εσείς τι πιστεύετε, είναι διαφορετικοί;


Ονειροπόλοι ναι, ονειροπαρμένοι όχι. Διαφορετικοί ίσως να ήταν οι μεγάλοι καλλιτέχνες που δημιούργησαν «σχολές» με τις τεχνικές τους και τις τεχνοτροπίες τους.

9) Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ζωγράφος;

Αγαπημένοι ζωγράφοι είναι πολλοί. Θα ξεχωρίσω Μιχαήλ Άγγελο, Βαν Γκογκ, Ελ Γκρέκο κ.α. από τους σύγχρονους θα σταθώ στην μεγάλη μου αδυναμία τον Νταλί και βέβαια τον Πικάσο και την Ταμάρα ντε Λεμπίκα. Βέβαια υπάρχουν και πολλοί ακόμα αγαπημένοι σύγχρονοι ζωγράφοι.


10) Ποια είναι τα αγαπημένα σας παιδικά βιβλία;
Είχα συγκλονιστεί όταν πρωτοδιάβασα την καλύβα του μπάρμπα Θωμά, ένα βιβλίο που είχα δανειστεί από μια συμμαθήτριά μου όταν ήμουν στη Πέμπτη τάξη του δημοτικού. Όμως το πιο αγαπημένο μου βιβλίο είναι μια συλλογή παραμυθιών, όχι γνωστών, που ήταν δώρο από το πατέρα μου σε μένα και την αδερφή μου. Είναι ένα βιβλίο που αργότερα το διάβαζαν οι κόρες μου και το έχω ακόμα σαν φυλαχτό. Βέβαια η σχέση μου μ΄ αυτό το βιβλίο είναι περισσότερο συναισθηματική.



Για επικοινωνία μαζί της; στο facebook ως "Μαίρη Γκαζιάνη", και στο blog της http://gkazianimary.blogspot.gr/


Εύη Γκάλαβου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου